خیلی وقت پیشا وبلاگی داشتم. اسمش بود "خدا مهربان است". نوشتن برای من لذت بخش بود. دوستای خیلی خوبی هم پیدا کرده بودم. اما یه روزه خیلی ناامیدکننده از راه رسید. خوب یادم نمیاد که چی شد. فقط یادمه بیخیال نوشتن شدم. با یه متن خداحافظی از نوشتن دست کشیدم. یه دوره هیچی ننوشتم ، کلا بیخیال شده بودم. یکم که بیشتر گذشت با پیشنهاد دوستام متنای جدیدی نوشتم و توی اینستاگرام و تلگرام اشتراک گذاشتم ولی اصلا لذت بخش نبود. انگاری اونجا برای نوشتن ساخته نشده. حتی فکر نمیکنم کسی اونجا متنی بخونه! این روزا خیلی چیزا بی ارزش شده..مردم سراغ چیزای قشنگ نمیرن.متنای خوب نمیخونن.آهنگ خوب گوش نمیدن و... خب اینم چه میشه کرد!؟

خلاصه یهو به سرم زد برگردم وبلاگی درست کنم و مثل قدیما اینجا متنامو بنویسم..

تویی که این متن رو میخونی فقط بدون برای من خیلی باارزش هستی رفیق